Forma obiektu (będącego częścią szlaku pieszego na Makowicę) wymuszając ruch, ma – w większej skali – promować turystykę pieszą w rejonie – w mniejszej – pozwalać na płynne i konsekwentne przyswajanie otaczającego widoku i indywidualny wybór miejsca obserwacji.
Cechą charakterystyczną miejsca był i jest widok dookólny i struktura niejako wymusza – przez sposób przemieszczania się, zapoznawanie się z szerokim kontekstem. Miejsce biesiadne, mały plac zabaw dopełniają ofertę miejsca dla tych, dla których platforma jest celem wizyty.
Użycie surowego drewna, skromnego i lokalnego materiału integruje obiekt z otoczeniem, a grawerowane tablice zintegrowane z balustradą przybliżają, ukryte przed niewprawnym okiem bogactwa: fauny, flory i lokalnej kultury.