Projekt i realizacja stanowią przykład dobrej kontynuacji tradycyjnej architektury miejsca i regionu.
Odważna w nowej formie i funkcji adaptacja starego szaletu miejskiego na punkt informacji turystycznej, wpisuje się w sekwencję obiektów towarzyszących deptakowi i nadaje miejscu wyraźny akcent plastyczny, uwiarygodniający funkcję przewidzianą dla tego budynku.
Niewielki obiekt wyróżnia się, spośród innych, nieco monumentalną skalą części nadbudowanej, która jednak może stanowić swoiste logo tej publicznej przestrzeni. Zastosowanie drewna jako struktury konstrukcyjno-fasadowej wiąże współczesność z dawną architekturą rodzimą.