Projekt i realizacja stanowią niekonwencjonalne i oryginalne podejście do projektowania nowego obiektu w historycznym, śródmiejskim otoczeniu. Nowa forma architektury, jako wynik analizy geometrii dachów istniejących obok budynków, wprowadza ornament nadający sens pojęciu „wpisania obiektu w kontekst”.
Przenikanie się przestrzeni wnętrza i zewnętrza czyni cały obiekt adekwatnym do jego funkcji i treści, wyrażonej nie tylko w nazwie.
Użycie materiału tradycyjnego – ceramicznego – w nowej formie elementu detalu architektonicznego, stanowi istotne twórcze podejście w poszukiwaniu nowoczesności.
Obiekt stanowi bardzo trafny i ważny kulturowo przekaz łączenia przeszłości i doświadczenia z przyszłością oraz szansą dla dalszych pokoleń. Temu sprzyja idea Nagrody im. Stanisława Witkiewicza.